چگونگی اختراع جعبه سیاه هواپیما
هنگامی که یک هواپیما سقوط می کند، نخستین کار تیم بررسی سانحه، یافتن جعبه های سیاه هواپیما است.
جعبه ضبط اطلاعات پرواز (Flight Data Recorder)
و جعبه ضبط صدای خدمه پرواز (Cockpit Voice Recorder)
که به FDR و CVR معروفند.
امروزه همه هواپیماهای مسافربری دارای جعبه سیاه هستند.
به دنبال سقوط غیر منتظره هواپیمایی در کوئینزلند در سال ۱۹۶۰، استرالیا اولین کشوری بود که در سال ۱۹۶۷، استفاده از جعبه سیاه را اجباری کرد.
دیوید وارن به عنوان یک شیمیدان در لابراتوار هوانوردی ملبورن کار می کرد. به دنبال سقوط فاجعه آمیز چند هواپیمای تندرو در سال ۱۹۵۲ که علت آن نامشخص ماند، او امکان ضبط صداها را به نحوی که بعد از سقوط قابل بازیافت باشند، بررسی کرد.
استدلال وارن این بود که در بسیاری از موارد، خلبانان میدانستند چه مشکلی ایجاد شده است و یا آلات دقیق موجود در هواپیما مشکل ایجاد شده را نشان می دهند.
در سال ۱۹۵۷ او و همکارانش نمونه اولیه ای از دستگاه «حافظه پرواز» را که می توانست داده های پرواز را به مدت ۴ ساعت بر روی سیم فولادی ضبط کند، ساختند.
آزمایش هایی که بر روی این دستگاه انجام شد، موفقیت آمیز بود اما وارن نتوانست تولیدکننده مناسبی برای آن پیدا کند و از جانب مقامات مسئول ایمنی هوانوردی نیز حمایتی از اختراع او صورت نگرفت.
خوشبختانه یکی از مقامات صنعت هوانوردی انگلیسی به اختراع او علاقه زیادی پیدا کرد. او وارن و همکارانش را برای بهبود کار دستگاه و جاسازی آن در محفظه ای ضد ضربه و مقاوم در برابر آتش و حرارت، به انگلستان دعوت کرد.
اولین نمونه ای که تولید شد به دلیل رنگ و شکلی که داشت، «تخم مرغ سرخ» نام گرفت. فروش آن به سرعت بالا رفت و در چند دهه بعد با تعیین علت بروز سوانح هوایی و اتخاذ راه های پیشگیری از آن ها جان عده زیادی نجات یافت.
اصطلاح «جعبه سیاه» تا حدی گمراه کننده است زیرا دستگاههای ضبط درون هواپیماها اغلب به رنگ قرمز یا نارنجی هستند.
علت نامگذاری آنها به نام جعبه سیاه به دلیل محرمانه بودن اطلاعات آنها می باشد. رنگ نارنجی آنها به دلیل این است که امکان یافتن سریع آن در طبیعت (که رنگ نارنجی در طبیعت کم یافت می شود) فراهم باشد.
دستگاه باید در برابر له شدگی، شکستگی، گرمای شدید و نفوذ آب و رطوبت مقاوم باشد. بیشتر دستگاههای کنونی جامدند و به جای نوار یا سیم، از تراشه جهت ضبط اطلاعات بهره می برند.
ده ها پارامتر پروازی از قبیل سرعت، ارتفاع، دمای موتور، فشار، جهت های هواپیما و چگونگی هدایت آن در جعبه سیاه ضبط می شود.
